Audioblog
images/livelifetothemax.png
alpe d'huzes 5 en 6 juni 2013

MAX Leenhouwers 1985-2012 LIVE LIFE LIKE MAX

Laatst bewerkt op donderdag 28 februari 2013

Op 15 januari 1985 werd MAX geboren. Hij was zes jaar toen hij voor het eerst te maken kreeg met kanker. Op 19 november 2012 overleed MAX aan een hersentumor. MAX gaf veel mensen inspiratie. Strijdbaar, positief en altijd met aandacht voor een ander. MAX genoot - tot de laatste seconde - intens van het leven. Laten we - net als MAX - strijden tegen kanker en ook genieten van het leven; Live Life Like Max.

Een 'kippepootje'
In 1991 was Max 6 jaar toen hij met de ziekte kanker te maken kreeg; een tumor in zijn linkerarm. Vele bezoeken en verschillende behandelingen zoals  opereren, chemo, hyperthermie en bestralingen in het AMC volgde. MAX wint dit eerste gevecht en houdt er links alleen een  wat hij zelf noemde een 'veredeld kippepootje' aan over.

 

Waarom heeft MAX lol in Amsterdam? PSV is net kampioen, dus passend shirt aan.
 

Hoofdpijn na het voetballen
In januari 2004 is MAX aan het trainen bij zijn club vv Unitas”59. Het gaat niet zo lekker; hij mist een paar keer de bal en komt thuis met een enorme hoofdpijn.  Van de huisarts naar het ziekenhuis. De volgende dag volgt de diagnose, een hersentumor! MAX besluit de strijd aan te gaan. Zonder zelfmedelijden, altijd met aandacht voor zijn omgeving en met een ongekende strijdlust.

Operatie 2004
Begin februari 2004 wordt de tumor verwijderd.  Na de operartie volgen 33 bestralingen. Een spannende tijd volgt, wint MAX weer? Ieder half jaar volgt er een MRI-scan, twaalf keer is de uitslag positief, zes jaar lang...

Scan 13,  8 juni 2010
Zes en half jaar naar de operatie volgt op 8 juni 2012 scan 13. Er zijn aankleuringen te zien; weer is er een hersentumor actief. Aan de buitenkant van de kleine hersenen bevindt zich een tumor van ongeveer 15 à 20 millimeter in lengte. Alle behandelingen zijn gelukkig nog bespreekbaar.
Weer het ziekenhuis in voor een chemobehandeling van drie maanden; vier maal een volle week de allerzwaarste chemokuur met tussendoor twee weken tussen om bij te komen. Maar de tumor verdwijnt niet, hij blijkt chronisch te zijn. MAX leeft vanaf nu met een ‘tijdbom’ tussen zijn oren. MAX’s instelling is als vanouds; aan de bak, vooral niet opgeven en positief blijven denken. KEEP SMILING - KEEP DREAMING - KEEP LIVING.
 
Team Gemco 2010-2011
Max vecht niet alleen tegen 'de duivel'  in zijn kop. Hij vecht ook tegen de ziekte kanker in het algemeen; samen met stiefvader Marius zet hij een team op dat deelneemt aan de Alpe D'Huzes ( AD6) met als hoofddoel het verzamelen van geld voor het KWF. De werkgever van Marius toont zich een gulle sponsor. Naast Marius en Max nemen er nog 5 werknemers van Gemco deel;  Shaun, Anton, Robert en Wim en Martijn.
 
Direct na zijn chemo's start MAX in Oktober 2010 met de trainingen voor de klim. Totaal brengt het team en de sponsors maar liefst €65000 in het laadje voor de kankerbestrijding. MAX en enkele lotgenoten worden door de NRCV gevolgd.
 

Get Microsoft Silverlight
Bekijk de video in andere formaten.

 

 
Slecht bericht
Net terug uit Frankrijk krijgt MAX een slecht bericht; juli 2011. Zijn hersentumor is actief en groeit. 
Max zelf over deze uitslag:
 ‘ Eenmaal buiten de deuren van het ziekenhuis kwam de frisse wind mij tegemoet en besloot ik meteen mijn gedachtegang verder door te zetten naar mijn immer positieve instelling. Dat wil niet zeggen dat ik de realiteit niet onder ogen wil zien, maar dat is wel mijn houvast voor de toekomst die mij te wachten staat. Tevens zei ik volmondig dat ik volgend jaar op zijn minst 5x de Alpe zal beklimmen. Want nee, MAX geeft zeker niet op. Nooit niet! ‘
Weer gaat MAX het gevecht aan; 28 bestralingen volgen. Dit maal in een tijdsbestek van 6 weken voor 7 minuten bestralen op en neer van Eindhoven naar Tilburg.  Na de bestralingen volgt weer een scan, de tumor is in activiteit vermindert zo ook de omvang, alleen zit hij nu op verschillende plekken. Mei 2012 tumor is weer actief. En nu kunnen we weer naar Rotterdam omdat bestralen nu even geen optie meer is.
 
Team Gemco 2011-2012
Ook in deze periode kijkt MAX verder dan alleen zijn eigen situatie. Hij wil het gevecht ook het bredere front blijven voeren; weer stelt hij een team samen dat met hem en Marius deel wil nemen. Anneke als hardloopster en de wielrenners Albie, Tonny en Marlies sluiten zich aan. Ook zijn moeder Nicole krijgt hij dit keer zover om deel te nemen. Wederom is GEMCO dit jaar de hoofdsponsor. Een nieuw team Gemco staat klaar (zie xxxxx).
 
 
MAX Inspireert
Op de inspiratieavond voor de klim wordt MAX op het podium geïnterviewd door Frank Du moch.Met zijn nuchtere kijk, vechtlust, positivisme en humor weet MAX het publiek te inspireren. Frank vraagt meerdere malen of MAX er volgend jaar weer bij is, zijn antwoord is opmerkelijk resoluut, NEE ik ben er dan niet bij.
De volgende dag fiets MAX met veel rugpijn weer vier keer de berg op. Hij is kapot, maar heeft het volbracht.
(video inspiratieavond, deel MAX op 42:26)
 
Laatste ronde
Vrijwel direct na thuiskomst wordt MAX onderzocht, de uitslag negatief en verklaart ook de rugpijn; zijn hersentumor is weer actief en er zijn uitzaaiingen naar zijn ruggenmerg. 
Opereren is met de nieuwe uitzaaiingen erbij onmogelijk. Nieuwe chemokuren wijzen de artsen in eerste instantie af. Fysiek is dit, na de velen eerdere kuren, een te grote aanslag op zijn gestel. Maar het blijkt dat MAX fysiek als mentaal nog in een zeer goede vorm is. De artsen besluiten het er toch op te wagen. Een lang verblijf in het Daniel den Hoed Kliniek te Rotterdam volgt. MAX ondergaat wederom 4 chemokuren van ieder een week. Tussendoor veel ups en downs, MAX houdt vol en praat tussendoor andere patiënten moed in.
Veel energie krijgt MAX deze dagen van zijn vriendin Kelly. Gezien zijn situatie was MAX altijd voorzichtig een relatie aan te gaan. Maar voor Kelly valt hij op 24 juni 2012 als een blok. Kelly geeft MAX de kracht om ondanks alles door te blijven vechten.
Een tegenvaller is de extra complicatie die is ontstaan door een infectie aan de hickmann catheter, de zogenaamde toevoerslang voor zijn chemokuren. Vlakbij zijn hart ontstaat hierdoor een bloedprop. Het maakt de zware behandeling nog zwaarder. Het schema van de chemokuren wordt daarom niet afgemaakt volgens programma. De laatste sessie wordt hem toegediend via een infuus in het been.Na zijn laatste chemokuur gaat het snel bergafwaarts, hij krijgt pijnklachten, borst, rug en hoofd, waarvoor hij medicijnen krijgt, echter hierop reageert hij slecht, waardoor een opname in het ziekenhuis , eind oktober, weer noodzakelijk is. 
 
De eindstreep
Eind oktober 2012 krijgt MAX de uitslag; UITBEHANDELD. Een zware periode voor MAX en iedereen die dicht bij MAX staat volgt. Hij start met de voorbereidingen van zijn begrafenis, het moet iets moois worden. MAX wil het in stijl doen. Dresscode 'Sophistecated Black' , alleen rode bloemen, de Paterskerk midden in zijn geliefde centrum, per SMS instrueert hij de sprekers en maakt bij James Hoed een afspraak om zijn laatste kostuum te kiezen. Daarnaast kijkt hij wie zijn spullen mag hebben; broer, vader, Marius en vooral zijn vrienden. Hij besluit nog in te gaan op een laatste interview met het ED.
Op vrijdag 15 november geeft MAX een interview aan het Eindhovens Dagblad. Het interview is in de herenmode zaak van James Hoed. Hij wil na het interview nog het kostuum voor zijn begrafenis uitzoeken.
Het is nu goed te zien dat MAX last heeft van de ziekte; al schuifelend en steunend op zijn stok komt hij binnen. Maar hij wil het interview doen, het past in zijn planning. Na het interview wil hij zijn pak uitzoeken dat hij zal dragen in zijn kist. Maar deze tijd wordt hem niet meer gegund. Op 19 november 2012 overleed hij in het bijzijn van zijn familie en vriendin.
 
Afscheid van MAX
Het afscheid van MAX is indrukwekkend. Het is te merken wat MAX voor mensen betekende en je ziet hoe groot de verscheidenheid van zijn vriendenkring is. 
 
 
De reacties op zijn condoleance website maxleenhouwers.nl en de foto's zeggen genoeg. 
 
 
Live-Life-Like-MAX
MAX zal altijd worden gemist.  Maar hij laat ook iets moois achter. Hij leefde naar zijn motto KEEP SMILING - KEEP DREAMING - KEEP LIVING en inspireerde hiermee veel mensen. Vol kracht door blijven gaan en vol van het leven blijven genieten. Nooit klagen altijd positief en interesse hebben in de ander. MAX geloofde in mensen, ongeacht hun afkomst, uiterlijk, leeftijd , geloof of ras. Hij wist ze met elkaar te verbinden en te inspireren. Hij maakte de wereld positiever. Daarom: 

                                                LIVE-LIFE-LIKE-MAX

 
 
 

 

images/logo_alpedhuzes_wnf.png